Ooit zal ik de titel bemachtigen en de langst regerende vrouwenkampioen zijn in de geschiedenis van professioneel worstelen. Laat die diva's maar hun billen en borsten voor het publiek schudden om populariteit te winnen. Ik ben hier niet om vriendjes met iedereen te worden. Ik ben hier om te winnen. Al kost het me jaren, ik zal elke andere vrouw tegen de mat werken en haar daar lang genoeg houden om met opgeheven hoofd weg te kunnen lopen en uiteindelijk met de titel. Met trots zal ik hem dragen!
|
|
|
|
ღ Let's light it up! ღ
|
|
|
vrouw
27 Yrs
hetero
single
Professional Wrestler
|
|
|
|
|
Belial
Oct 10, 2017 20:46:34 GMT 1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Post by April on Jan 12, 2015 16:30:37 GMT 1
Naam: April Jeanette Lee
Leeftijd: 27
Geslacht: vrouw
Uiterlijk: AJ is vrij klein van stuk met haar één meter zestig. Gelukkig voor haar heeft ze verder ook een slanke bouw. Haar spieren maken daarin eigenlijk alles weer goed. Door haar Latina achtergrond heeft AJ van zichzelf een licht gebruinde huid en lang zwart haar met een slag erin. Soms door zon en een beetje hulp van producten, heeft ze een lichtere kleur dat het meer bruin aandoet.
Innerlijk: AJ is wat je noemt een pittige tante. Ondanks haar formaat laat zij niet met zich sollen. Altijd heeft ze haar woordje wel klaar en als je niet wilt luisteren, neemt ze je in een houdgreep. Verder kan ze zo lief zijn als een speelse kitten. Eigenlijk zit er nooit iets tussenin. Hierdoor neigt men ernaar om te denken dat ze een bipolaire persoonlijkheidsstoornis heeft. Of men vindt haar gewoon ronduit gestoord. Noem haar echter nooit zo, want dan neemt ze je te grazen.
In haar speelsheid flirt AJ graag, maar is ze net zo wispelturig. Zo kan ze al heel snel een man zat zijn en dumpt ze hem zonder rekening te houden met eventuele gevoelens. En steevast als daar iets van gezegd wordt, antwoordt zij: "Love bites, deal with it."
Achtergrond: AJ komt uit een groot gezin dat in de buitenwijken woonde van een grote stad. Ze hadden het niet bepaald ruim, waardoor AJ al vroeg moest werken. Zo kon ze helpen de familie te ondersteunen. Om aan alle druk te ontkomen, mocht AJ altijd graag gamen of boeken lezen. Van het geld wat ze verdiende, hield ze altijd iets achter om dit aan haar hobby's te kunnen besteden.
Tegen haar elfde werd duidelijk dat AJ een groeiachterstand had in haar lichaam. Het bleek na een reeks testen puur genetisch te zijn en niet te verhelpen met groeihormonen. Dat deerde AJ in het begin niet, maar op school werd het langzamerhand er minder leuk door.
Om zichzelf meer weerbaar te maken, is AJ begonnen met een vechtsport; free style karate. Later is ze dit gaan combineren met krachttraining in de sportschool om uiteindelijk een carrière te ambiëren in de vrouwen divisie van Professioneel Worstelen. Het trainingsregime wat ze hier krijgt, is erg strikt, maar toch weet ze tijd te maken voor haar hobby's die altijd zijn gebleven.
|
|
Lilith is niet bepaald voor de poes. Met haar minstens vijf eeuwen op deze planeet, heeft ze weinig respect over voor een mensenleven. Immers, als zij dat niet voor elkaar hebben, waarom zou zij het dan wel moeten hebben?
Hierdoor is Lilith ook erg solitair. Zij hecht zich niet snel aan anderen en verwacht eigenlijk dat anderen zich niet aan haar zullen hechten. Wie dat wel doet, sterft opvallend vaak een vroegtijdige dood.
|
|
|
|
Are you sure you wanna do this?
|
|
|
vrouw
528 Yrs
hetero
single
Taker of lifes
|
|
|
|
|
Belial
Feb 12, 2018 20:05:52 GMT 1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Post by lilith on Mar 11, 2017 15:50:31 GMT 1
Naam: Lilith Aleister Leeftijd: 528, ziet eruit als rond de twintig Geslacht: Vrouw Ras: Vampier/Demon Uiterlijk: Met haar één meter vijfenzeventig heeft Lilith een gemiddelde lengte. Ze heeft een gladde, witte huid alsof ze uit marmer gehouwen is. Haar lange, zilveren haren laten haar ijsblauwe ogen fel tegen alles afsteken. Om haar gezicht iets meer definitie te geven, gebruikt Lilith wenkbrauwmascara, mascara, iets oogschaduw en een donkere lippenstift. Ze kleedt zich nog altijd een beetje naar oude tijden met het liefst leer en metaal, wat haar eruit laat zien alsof ze altijd klaar is voor een strijd. Om haar nek zit een zwart leren choker met daaraan een zilveren kruis wat in zijn center een robijn heeft. Karakter: Lilith is niet iemand die snel vrienden maakt, maar als ze je mag heb je een hele goede vriendin aan haar. Ze zal voor je door het vuur gaan en stelt zich altijd strijdbaar op. Het vergaat haar vijanden dan ook niet al te best. Echter, een erger lot wacht zich voor mensen/wezens die haar verraden, dan zal ze zich nooit meer inhouden. Verder heeft Lilith over het algemeen een apathische houding tegenover anderen. Het interesseert haar weinig wat er in de wereld om haar heen gebeurd, of met wie. Oorlog, doem, dood en verderfenis? Prima, zolang zij er maar geen last van heeft. Achtergrond: De vader van Lilith dacht met een gewone vrouw een relatie te hebben, totdat Lilith geboren werd. Toen pas kwam de ware aard van de vrouw naar boven. Ze had expres een zoon van de Alpha uitgezocht, omdat ze een sterke hybride wilde hebben om te kunnen misbruiken als wapen. De vader van Lilith kwam achter het plan en vluchtte met zijn dochter. Hij wist jaren onder de "radar" te blijven en had Lilith van jongs af aan een ketting gegeven die daarbij zou moeten helpen. Echter, de moeder wist hem wel elke keer te vinden. Dat was waarom hij besloot zijn dochter in een onbekende stad achter te laten met haar herinneringen gewist en valse daarvoor in de plaats. Nu weet Lilith niet beter dan dat zij, nadat haar ouders op jonge leeftijd zijn omgekomen in een verschrikkelijke brand, was gevlucht. De connectie tussen de brand en gewone stervelingen maakte Lilith al snel toen bleek dat men haar als een paria behandelden. Dit wakkerde een boosheid en daarmee bloedlust in haar aan die sindsdien nooit meer is gaan liggen. In haar tienerjaren kwam Lilith dan ook in contact met meer en meer Vampiers die geen respect hadden voor het menselijke leven. Doden om te overleven werd al snel meer doden voor de  . Echter, na tientallen jaren verloor dat zijn charmes. Lilith raakte verveeld en wilde de groep waar ze in zat verlaten. Dat werd niet op prijs gesteld, en de groep probeerde om haar klein te krijgen en slaafs te houden. Het eindigde erin dat zij ze allemaal had vermoord. Hierna werd Lilith meer solitair. Niet dat haar bloedlust er minder op was geworden, maar ze werd beter in situaties ontsnappen, of de daad naar anderen laten leiden. Uiteraard verloor Lilith over de eeuwen heen wel wat van haar wilde haren. Ook omdat ze doorkreeg dat men naar haar opzoek was, maar dat liet haar enkel meer verplaatsen naar landen met oorlog of andere rampen. Want daar vielen een paar extra doden niet op. Toch werd ze het vluchten zat. En kwam één van de twee groepen tegemoet. Het bleek Dracolyn te zijn. Zij wilden haar gaan helpen om haar bloedlust te temmen. Nu begint er dus een nieuw hoofdstuk voor Lilith. Eentje vreemd genoeg terug op school.
|
|
When it comes to protecting my friends and my heart, do not trifle with me. For I am the most fearful and relentless creature you'll ever know.
|
|
|
|
A wolf doesn't concern himself with the opinion of sheep
|
|
|
man
120 Yrs
hetero
single
gevangenen
|
|
|
|
|
Belial
Aug 19, 2020 17:43:05 GMT 1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Post by ragnar on Mar 11, 2017 15:56:41 GMT 1
Naam: Ragnar Harkin
Leeftijd: 120 mensenjaren, 36 Yrhadril Lycanjaren
Geslacht: Man
Ras: Lycan
Uiterlijk: Ragnar is een flinke jongeman van ongeveer 1.95m lang met een gemiddeld gespierd postuur. Voor die spiermassa hoeft hij feitelijk weinig te doen het is hem nogal aangeboren. Hij heeft rood haar en blauwe ogen die in bepaald licht haast paars lijken. Over zijn borstkas loopt een groot en lelijk litteken, een aandenken van zijn vader.
Karakter: Ragnar is een ogenschijnlijk zachte ziel. Hij houdt zich bij voorkeur op de achtergrond, maar is wel nieuwsgierig naar zaken. Echter, als hij uitgedaagd wordt, zal hij zich niet inhouden, want hij is niet iemand die over zich heen zal laten lopen. Verder is Ragnar ook enorm trouw. Het kost heel wat wilt hij zijn vertrouwen in iemand kwijtraken.
Achtergrond: Ragnar is geboren als Yrhadril Lycan, een ras die na het bereiken van hun volwassen leeftijd (zestien) vertraagd verouderen. Per tien normale mensen jaren, worden zij maar één jaartje ouder. Hierdoor gaan zij langer mee dan de standaard Lycan of Weerwolf die dezelfde veroudering hebben als een mens. Zowel de moeder als de vader van Ragnar waren Lycans van pure afkomst. Dat betekent dat ook Ragnar zich kan transformeren zonder de aanwezigheid van de volle maan.
Toen Ragnar zestien jaar werd, moest hij verplicht per ritueel met zijn vader vechten om dominantie. Dit weigerde Ragnar. Hij wilde geen leider zijn en al helemaal niet van de roedel van zijn ouders. Toch werd hij ertoe gedwongen. Zijn vader noemde Ragnar zwak en niet zijn echte zoon toen hij in de nacht van het ritueel wederom weigerde. Daarop viel zijn vader hem aan. Probeerde zelfs Ragnar zijn hart uit zijn borstkas te rukken.
Dat was het punt waarop het gevecht veranderde. In een waas om zichzelf te beschermen, vocht Ragnar terug. Hij weet niet meer wat er toen gebeurd is. Het enige wat hij weet, is dat hij het gevecht heeft overleefd en zijn vader niet. Dagelijks wordt Ragnar aan die dag herinnerd door het litteken wat over zijn borstkas loopt.
Omdat Ragnar het vertikte om de rol van leider op zich te nemen, verliet hij de roedel en zocht naar een plek voor zichzelf. Twee jaar later kwam hij op Dracolyn terecht. Ironisch genoeg is hij ook daar de sterkste, maar nooit heeft hij de plek van Alpha ingenomen. Dat heeft hij aan één van de andere jongens gelaten.
Qua kennis weet Ragnar niet veel meer dan wat hem door zijn ouders en door Dracolyn is verteld. Zijn familie leefde in een besloten groep onder hun eigen regels en wetten. Daar was nooit sprake van kruisingen of mengelingen met andere soorten. Laat staan dat er omgang met Vampiers werd getolereerd. Mensen waren per definitie zwak en hooguit leuk om op te jagen, al ging de voorkeur uit naar wilde dieren; die smeekten immers minder.
Dracolyn had weer een andere visie aan Ragnar opgedrongen, en nu weet hij eigenlijk niet beter dan dat die visie de waarheid is. Zij hadden immers het bewijs, toch?
|
|
|
|
|
|
The wind will whisper when the nightwitches come.
|
|
|
female
236 Yrs
hetero
single
medium
|
|
|
|
|
Belial
Sept 14, 2017 20:15:38 GMT 1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Post by ophelia on Apr 5, 2017 16:46:41 GMT 1
WIP
Naam: Ophelia Lutetia
Geslacht: vrouw
Leeftijd: 236
Ras: Heks (menselijk)
Uiterlijk:
Innerlijk:
Achtergrond: Geboren in 1781 in Parijs
Extra:
|
|
Sheilo is vanaf haar vijfde levensjaar op verschillende niveaus misbruikt. Het misbruik kwam van haar ouders. Zowel fysiek als mentaal. Dit heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat Sheilo op haar vijftiende uit huis is geplaatst in een woongroep voor kwetsbare jongeren. Hier krijgt ze op tijden dat ze geen school heeft psychologische ondersteuning. Het groepje is niet groot, bestaat maar uit zes kinderen in totaal. Voor hun zessen zijn er drie sociale medewerkers. Er zijn redelijk strikte regels, je kan er niet zomaar in of uit lopen. Al helemaal niet als vreemde. Er geldt eveneens een avondklok, maar daar trekt Sheilo zich niet altijd iets van aan. Graag loopt ze 's avonds een rondje door het park, om dan hopelijk ongezien weer het huis binnen te kunnen sluipen. Echter wordt er altijd een presentielijst bijgehouden. Gelukkig zitten er geen erge straffen aan vast dan hooguit een keertje extra corvee.
|
|
|
|
I'll be quiet, I promise!
|
|
|
vrouw
16 Yrs
hetero
single
scholier
|
|
|
|
|
Belial
Aug 19, 2020 17:48:24 GMT 1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Post by sheilo on Aug 30, 2017 19:04:40 GMT 1
Naam: Sheilo Lyssen
Leeftijd: 16
Geslacht: vrouw
Uiterlijk: Sheilo vindt zelf dat ze een weinig opvallende verschijning heeft. Ze is een kleine 1.74m lang, slank in postuur en ze heeft lang lichtblond haar en groene ogen. Qua kleding draagt ze het liefst alles verhullende kledingstukken. Zo zijn lange, wollen vesten haar favoriet om over wat voor shirt dan ook aan te trekken en zich er het liefst in te verstoppen. Zelfs in de zomer draagt ze deze nog, al zijn het dan meestal luchtigere variaties die gehaakt of gebreid zijn.
Innerlijk: Sheilo heeft een heel zachtaardig karakter. Eigenlijk is het zelfs zo erg dat iedereen veelal over haar heen loopt en daar doet ze niks tegen. Daarbij blijft ze het liefst onzichtbaar voor de rest van de wereld, want ze is - vindt ze zelf - erg verlegen. Ook wilt ze niemand tot last zijn.
Achtergrond: Tot aan een jaar of vijf had Sheilo een normale jeugd. Haar vader en haar moeder waren beide werkende ouders, maar wisten genoeg tijd over te houden om hun dochter fatsoenlijk op te voeden en elke zondag naar de kerk te gaan. Hier kwam echter een eind aan toen Sheilo haar vader zijn baan kwijtraakte. Omdat hij ondanks veel solliciteren geen baan meer leek te krijgen, raakte hij depressief en zocht zijn heil in de fles. Dit leidde ertoe dat er veelal spanningen ontstonden in huize Lyssen. Haar vader en moeder kregen vrijwel elke dag ruzie omdat zij moe thuis kwam van het werk wat zich feitelijk had verdubbeld en dat hij maar laveloos op de bank lag.
Als Sheilo dan ook nog om aandacht vroeg kreeg zij zowel van haar vader als haar moeder de wind van voren in fysieke en psychologische vorm. Toch vertelde Sheilo dat aan niemand. Zelfs niet als de juf van de basisschool vroeg hoe ze aan al die blauwe plekken kwam. Want ze had begrepen dat er juist al genoeg spanningen waren thuis, dus zij moest juist niet voor meer problemen zorgen, anders zouden haar ouders alleen maar kwader worden. Omdat de juf van de basisschool het niet altijd liet rusten, begon Sheilo zich toen al wat verhullender te kleden op initiatief van haar moeder.
Ondanks de ruzies en problemen in hun relatie, bleven Sheilo haar ouders bij elkaar. Voornamelijk omdat haar vader altijd beterschap beloofde en haar moeder verzuchtend toegaf om haar man niet te verlaten. Echter, door alle frustraties liep hun seksleven op niets uit wat nog demotiverender was voor Sheilo haar vader. Daarom zocht hij elke dag met een fles drank zijn heil achter de computer.
Op een dag liep Sheilo per ongeluk de kamer binnen terwijl haar vader net met een privé moment bezig was. In eerste instantie snauwde hij haar af of ze nooit had geleerd om te kloppen voordat ze ergens binnenkwam. Nadat ze stamelend haar excuses had aangeboden kwam er echter een idee in het dronken brein van haar vader op. Of lieve kleine Sheilo pappa wilde helpen. Dan zou pappa niet meer boos zijn. En als pappa niet boos was, dan zou mamma ook blij zijn... Niet beter wetend deed Sheilo dat, want ze wilde inderdaad heel graag dat haar ouders weer blij zouden zijn. Niet meer tegen elkaar of haar zouden schreeuwen.
In eerste instantie had het geholpen. Zoals pappa had beloofd was er die dag geen heftige ruzie tussen haar ouders. En in die illusie eiste Sheilo haar vader elke dag dat Sheilo zou helpen, maar het was wel hun geheimpje.
Over de jaren werd het "helpen" steeds erger. Hoewel haar ouders minder ruzie leken te hebben en haar vader uiteindelijk weer werk vond, sommeerde hij haar elke avond nog. Op twaalf jarige leeftijd leerde Sheilo de waarheid kennen van wat er werkelijk met haar werd gedaan, maar onderhand durfde ze niks te doen, niemand te waarschuwen. Het was hun geheimpje... Daarbij was het volgens haar vader haar eigen schuld. Zij was als meisje geboren. Dus zij was de verleidster geweest, terwijl hij op dat moment zo zwak was geweest. En als ze het ooit zou vertellen aan iemand, dan... Het was een dreigement wat ervoor zorgde dat Sheilo erg in zichzelf gekeerd raakte. Een buitenbeentje werd en niet goed met anderen kan omgaan in de zin van tegengas geven. Het liefst vermijdt ze confrontaties en probeert het anderen naar de zin te maken als ze al met anderen in aanraking komt.
Toen Sheilo vijftien was en haar vader haar weer eens bij zich had geroepen, werden ze betrapt door haar moeder. Zij ging volledig door het lint en richtte die woedde vooral op Sheilo. Ze was een slet. Een loeder van het zuivere soort en het niet waard om onder haar dak te leven. Hoe had Sheilo het lef om met háár man te liggen vozen, terwijl zij altijd maar moest werken! Terwijl haar moeder haar fysiek ook nog begon aan te vallen, deed haar vader helemaal niets.
De buren hoorden echter wel verontrustende geluiden en hebben de politie gebeld. Toen die arriveerden kon Sheilo liegen wat ze wilde over van de trap te zijn gevallen, maar haar verwondingen logen er niet om. Zij werd in zorg meegenomen, terwijl haar ouders in hechtenis werden genomen. Er was genoeg bewijs om Sheilo haar ouders te veroordelen. Ze werden uit de ouderlijke macht ontzet en Sheilo - die had geweigerd om te getuigen - werd ondergebracht in een woongroep voor kwetsbare jongeren.
Daar woont Sheilo nu enkele maanden, net zestien geworden, en moet haar laatste jaar middelbare school afmaken op een nieuwe school, want de woongroep lag niet in haar oude woonplaats. Daardoor begint straks een nieuw schooljaar voor Sheilo op een school waar ze zelf ook volledig nieuw zal zijn.
Over haar "zaak" is nooit wat bericht in de publieke media.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Man
39 Yrs
Hetero
Bezet
Zakenman
|
|
|
|
|
Oct 29, 2017 21:29:00 GMT 1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Post by andrew on Sept 29, 2017 17:37:08 GMT 1
Naam: Andrew Ryan
Leeftijd: 42
Geslacht: Man
Uiterlijk: Andrew is een echte heer in uiterlijk. Hij is ongeveer 1.80m lang, heeft donker haar, lichte ogen en een dunne snor die typerend is voor de jaren. Meestal gaat hij netjes gekleed in een tweedelig pak, vaak in de kleur bruin. Zijn vrijetijdskleding bestaat altijd uit een nette pantalon, poloshirt en colbertje.
Innerlijk: Niemands vriend, maar is redelijk in de trek bij de vrouwtjes. Zo is Andrew in het kort te omschrijven. Iets uitgebreider kom je een man tegen die gelooft in hard werken en daarvoor betaald worden. In het leven is er niets anders dan de koude, harde munt. In God gelooft hij niet en veroordeelt dan ook mensen die in een man in de wolken geloven. En hij staat zeer sterk achter zijn eigen overtuigingen.
Achtergrond: Geboren in 1911 groeide Andrew op in een gezin van de middenklasse. Het enige wat zijn vader kende, was hard werken. Dat is ook wat hem altijd is bijgebracht. Zonder te werken zou je nergens komen. Daarom moest Andrew al van heel jongs af aan, aan het werk, maar zeker ook naar school. Wat voor werk maakte niet zo uit. Als het maar geld op bracht. Dit kon zijn schoenen poetsen, de krant bezorgen, in de mijnen werken of zelf gemaakte dingen verkopen.
Het was dan ook niet vreemd dat er in Andrew een zeer ondernemende geest ontsprong. Door ervaring op verschillende gebieden, wist hij al jong zijn eigen bedrijf op te zetten; Ryan Industries. Echter, net zoals zijn vader, kon hij maar slecht overweg met de overheid. De overheid was er enkel om je regeltjes en grenzen op te leggen zodat je nooit tot je volle potentie zou kunnen ontwikkelen. Daarbij roofden ze je zakken leeg, terwijl jij er hard voor had gewerkt! Wat een scheve logica om zoveel af te pakken van iemand die eerlijk werk deed, terwijl de overheid maar op zijn luie gat zat!
Nergens in de wereld was het anders. Niet bij de Russen en niet bij de Kerk. Daarom droomde Andrew Ryan van zijn eigen land. Waar zijn regels zouden gelden. Waar niemand gebukt hoefde te gaan onder strikte regels. Waar je niet hoefde te vrezen voor censuur of morele beperkingen. Maar waar kon hij aan een dergelijk land komen? De hele wereld was al verkend en verdeeld.
Op een dag voer Andrew met zijn stoomboot over de Atlantische Oceaan. Hij lag rustig in zijn hut, toen hij een apart gevoel kreeg. Een ingeving. Hier zei zijn gevoel. Hier kon het bestaan! Hij kwam in actie er riep de kapitein het schip tot halt te brengen. Daar! Hij staarde over de reling naar de donkere zee. Daar, diep onder water. Daar was zijn land.
Andrew markeerde de locatie op zijn mappen en ging terug naar het vaste land om alles te regelen. De beste mensen in de constructie, zeevaart en duikers werden ingekocht. Zij zouden zijn droom verwezenlijken. Een plek op aarde naar zijn idealen.
Na jaren van tegenslagen werd het dan uiteindelijk een werkelijkheid; een stad waar geen overheid zou regeren. Zijn stad. Rapture. Maar hij zou er niet regeren. Nee, want dat stond gelijk aan tirannie en dat verachtte hij. Wel zou Ryan Industries de spil zijn van alles, want deze utopie moest wel voldoen aan zijn idealen. Nu zijn stad af was, werd het tijd om enkel de beste mensen uit te nodigen om onder water te komen wonen. De meest scherpzinnige geesten om zijn stad draaiende te houden. En met uitzondering de gewone mens om de stad te bevolken, maar enkel op uitnodiging.
Voorraden zouden in de eerste jaren nog van de bovenwereld moeten worden ingevoerd, maar uiteindelijk zou de stad geheel zelfvoorzienend worden. Het paradijs op aarde.
|
|
![](http://i.imgur.com/QdRR4dl.jpg"){kind=small}
.
