totdat ze tien jaar werd. Hoewel het al langere tijd minder goed ging met haar moeder, werd ze opgenomen in het ziekenhuis. Iedere dag kwam ze langs, hopend dat haar moeder beter ging worden. Maar daar was helaas geen kans op.
Haar moeder lag in het ziekenhuis voor een hersenaandoening en Varya was bij haar toen ze overleed. Ze wilde haar moeder nog wat langer in leven houden, dit zodat haar vader haar nog kon zien. Maar het was haar niet gelukt.
Deze ervaring heeft ervoor gezorgd dat ze het nog steeds wat lastig vind om over haar moeder te praten en dit onderwerp liever ontwijkt. Sowieso praat ze enkel over haar vader of 'ouder'. Maar ook dat ze soms angstig kan zijn als het gaat om iemand verliezen. Ze heeft dan ook verlatingsangst, vooral als ze een tijdje niks van iemand hoort, kan het zijn dat ze naar diegene toe gaat om aan te kloppen. Enkel om maar te weten of het goed met diegene gaat of dat ze iets fout heeft gedaan.
Maar omdat ze zo onzeker was, werd ook het pesten meer. Hoewel ze dat nooit een heel groot probleem heeft gevonden. Kwam alles op dit moment veel harder aan. Vooral omdat ze in deze periode zo kwetsbaar was, dat ze maar weinig terugzei. Ook vond ze het moeilijk om te relativeren en te begrijpen.
|
|
|
|
All right, dad, if one's an incident, two's a coincidence, and three's a pattern, what's four?
|
|
|
Female
17 Yrs
Hetero
Single
School
|
|
|
|
|
Ruka
Dec 17, 2017 16:39:23 GMT 1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Post by varya on Dec 17, 2017 16:16:54 GMT 1
[attr="class","Im"]
[attr="class","really"] [attr="class","exhausted"]And the darkness rained upon them. [attr="class","rhythm"]  ❝ Our enemy
is the light
of humanity |
Het begint als een klein gekleurd plekje; het teken dat je weg had moeten zijn. Dat Grim Reaper langs was geweest, maar in plaats van je mee te nemen zoals iedereen gewend was, is zijn kracht verzwakt en kon hij je enkel een mark geven.
Het "teken" is bij iedereen anders en bij iedereen ontstaat het op een andere plek. Ook verschilt het iets van kleur en kan het meer blauw, wit, rood etc. zijn.
Toen het bekend werd dat er inderdaad geen natuurlijke doden meer vielen (Nog wel doden in ongelukken etc.), maar er meer mensen kwamen met deze vreemde tekens, zijn er maatregelen genomen. Iedereen komt op jaarlijkse controle en er word gekeken of er iets te zien is. Mocht je een mark hebben, word je doorverwezen en word je opgehaald van thuis om vervolgens nooit meer terug te keren. Wil je een tattoo, dan moet je dit eerst aanvragen en laten zien dat er niks op de plek zit waar je deze tattoo wil zetten. Maar te grote tattoos zijn niet meer toegestaan. Mocht je iemand aangeven die gemerkt is en waar de overheid nog geen weet van heeft, word je goed beloont. Heb je geen huis? Dan krijg je enkele weken onderdak, heb je toevallig nog een laptop nodig? Dan zullen ze zelfs dat regelen indien nodig.
Veel is veranderd sinds het teken de wereld in kwam, sommige mensen worden angstig als ze een nieuwe moedervlek op hun huid vinden, andere raken gestrest als ze een kleine tinteling op de huid voelen. Mensen gaan op de vlucht, er ontstaan groepen mensen die eigenlijk dood hadden moeten zijn. Vluchtend gaan ze van land naar land, zoeken ze hun eigen plekje op of gaan ze juist de strijd aan met de mensen die hen wat aan willen doen. De wereld lijkt nog nooit zoveel verdeeldheid te hebben gezien. Oorlogen breken uit doordat iedereen met de vinger naar elkaar wijst. Er ontstaan opstanden, sommige mensen zijn het er niet mee eens dat er op deze manier met mensen word omgegaan. "The branded" worden de mensen dan ook subtiel genoemd die een teken hebben en er word zelfs op grote posters aangegeven dat je iemand moet aangeven die er verdacht uitziet. Na een grondige keuring mag je pas weer de straat op. Er word ook een hoop misbruik gemaakt om mensen aan te geven die niks hebben, zo gaan ze door een keuring en worden ze heftig ondervraagd.
De mensheid lijkt dus meer verdeeld als voorheen, sommige mensen willen de 'branded' levend houden en zullen er alles aan doen om hen te beschermen. Maar de overheid wil juist dat de mensen weggehaald worden. Sommige steden en landen sluiten ze enkel nog op, niet wetend hoe ze de mensen precies gaan doden, of heeft het doden van deze mensen sowieso geen reden?
Andere landen en steden worden ze opgejaagd en vermoord. Ook zijn er groepen jagers gekomen om een oogje in het zeil te houden. Wanted posters worden verspreid van mensen die vermoedelijk een teken hebben en daarom zijn gevlucht.
Maar waarom word er zoveel gedaan om deze mensen de dood in te krijgen? Niemand weet precies wat er gebeurt als je het teken langer hebt. Dat is dan ook waar de landen bang voor zijn, dat de duivel er iets mee te maken heeft en ervoor zorgt dat je krachten krijgt. Alsnog is dit een fabel, het is iets om mensen bang te maken.
Dit alles is rond de twintig jaar bezig en het is bij een hoop mensen dan ook duidelijk dat je het teken door kan geven aan je kind. Dat houd in dat je ook achterna word gezeten wanneer je het enkel van je vader of moeder hebt. Toch hoeft dat niet altijd en worden er ook nog genoeg kinderen geboren zonder het teken, ook al heeft een van de twee ouders het. Toch kan dit teken zichzelf iets veranderen wanneer ook jij eigenlijk had moeten sterven. Het word dan iets groter en donkerder. Maar het kan ook zijn dat er een tweede teken ontstaat.
De regels hierin zijn dus wat buigzaam en niemand is er helemaal zeker van waar het teken zich wel en niet aan houd. Dat maakt de chaos er niet minder op. Toch lijkt er iets aan het teken te zijn, de mensen die het hebben verouderen langzamer nadat ze volwassen zijn. Er lijken vreemde dingen te zijn wanneer je het teken krijgt, je hoort natuurlijk ook dood te zijn, sommige kunnen geesten zien, dingen waarnemen die andere niet zien. Andere beginnen rare dingen te ervaren van hun lichaam. Hoewel de de meeste krachten zich pas na ongeveer tien tot twintig jaar lijken te uiten en kinderen die branded zijn nog geen krachten vertonen, is er blijkbaar meer gaande dan enkel het teken dat zichtbaar is. Er zijn dingen, kleine veranderingen. Veranderingen die nu pas boven water komen en hoewel de meeste mensen deze geheim willen houden, lijkt het erop dat ook de overheid meer en meer begint te weten over deze nieuwe ontdekking.
Hoewel "The branded" al twintig jaar aanwezig is, zijn er nu duidelijkere veranderingen. De mensen worden langzaam ouder, dus de mensen die het teken hebben lijken niks veranderd. Het is ook pas sinds twee jaar dat het erop lijkt dat er krachten op aan het komen zijn onder deze mensen. Maar de krachten lijken bij ieder verschillend te zijn en weten hoe je krachten werken is nogal lastig. Niet iedereen die branded is lijkt dan ook krachten te bezitten, maar degene die krachten bezitten lijken sterker en sterker te worden. Hoewel traag, was er twintig jaar terug nog niet zoiets als krachten in de wereld.
In deze RP spelen we in een fictief europees land waar ze streng tegen branded zijn. Dit is niet altijd zo geweest, in het begin was dit land vrij 'neutraal' te noemen en gingen ze niet achter de mensen aan. Maar sinds vijf jaar is dat anders. Er is een nieuwe koning en deze is er fel op tegen dat deze mensen langer leven dan gepland. Deze ziet hen als een gevaar voor de mensheid en sinds vijf jaar is het dan ook geëscaleerd en loopt er zoveel politie over straat dat zelfs de gewone mens liever binnen blijft.
Mensen duiken onder, vluchten wanneer ze erachter komen dat ze een teken hebben. De overheid heeft de jaarlijkse controles en op scholen word er negatief over mensen met deze tekens gesproken. Dus de jongere generatie lijkt haast nog meer verafschuwd dan de oudere generatie van the branded. Kinderen pesten elkaar ermee en wijzen elkaar aan als er iets fout gaat of als ze iets aparts zien.
Er zijn al enkele kinderen die hun eigen ouders hebben aangegeven om ze daarna nooit meer terug te zien.
Wat is het verhaal van jou karakter? Hoe staat deze tegenover branded. Of is jou karakter zelf branded?
Naam:
Branded: Ja/Nee - Kracht: Indien het hebben van een kracht.
Leeftijd:
Geslacht:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Geschiedenis:
Extra:
|
|
[newclass=.exhausted]width: 480px; height: 20px; padding: 10px 0px 5px 0px; letter-spacing: 1px;background-color: #000; opacity: 0; color: #ffffff; text-align: center; font:bold 10px Montserrat; text-transform: uppercase; transition:ease 1s; -webkit-transition:ease 1s; -moz-transition:ease 1s; -o-transition:ease 1s; -ms-transition:ease 1s;[/newclass][newclass=.Im:hover .exhausted]opacity: 0.75;[/newclass][googlefont=Montserrat][newclass=.really]width: 0px; height:2px; margin-top: -37px;background: #FF326C;background: -webkit-linear-gradient(left, #FF326C, #ffad32);background: -o-linear-gradient(right, #FF326C, #ffad32);background: -moz-linear-gradient(right, #FF326C, #ffad32);background: linear-gradient(to right, #FF326C, #ffad32);transition:ease 0.7s; -webkit-transition:ease 1s; -moz-transition:ease 0.7s; -o-transition:ease 0.7s; -ms-transition:ease 0.7s; [/newclass][newclass=.Im:hover .really]width: 480px;[/newclass][newclass=.PT_table .PT_spots]background-color:#ffffff;[/newclass][googlefont=Open+Sans][newclass=.PT_table .PT_tabs]width: 80px; padding: 7px;background-color:#ffffff;text-align:center;font: bold 6pt calibri; text-transform:uppercase;margin: 3px 3px 3px 0px; transition: .3s;[/newclass][newclass=.dirty]font: 9px Playfair Display; color: #ffffff; text-transform: uppercase; text-align: justify;[/newclass][googlefont=Playfair Display][newclass=.rhythm]width: 80px; height: 80px;border: 8px solid #111111; margin-bottom: -20px;transform: rotate(45deg);transition: 1s; filter: grayscale(100%);-webkit-filter: grayscale(100%);-moz-filter: grayscale(100%);[/newclass][newclass=.Im:hover .rhythm]border: 8px solid #111111; transform: rotate(315deg);transition: 1s; filter: grayscale(0%);-webkit-filter: grayscale(0%);-moz-filter: grayscale(0%); [/newclass] |
|
totdat ze tien jaar werd. Hoewel het al langere tijd minder goed ging met haar moeder, werd ze opgenomen in het ziekenhuis. Iedere dag kwam ze langs, hopend dat haar moeder beter ging worden. Maar daar was helaas geen kans op.
Haar moeder lag in het ziekenhuis voor een hersenaandoening en Varya was bij haar toen ze overleed. Ze wilde haar moeder nog wat langer in leven houden, dit zodat haar vader haar nog kon zien. Maar het was haar niet gelukt.
Deze ervaring heeft ervoor gezorgd dat ze het nog steeds wat lastig vind om over haar moeder te praten en dit onderwerp liever ontwijkt. Sowieso praat ze enkel over haar vader of 'ouder'. Maar ook dat ze soms angstig kan zijn als het gaat om iemand verliezen. Ze heeft dan ook verlatingsangst, vooral als ze een tijdje niks van iemand hoort, kan het zijn dat ze naar diegene toe gaat om aan te kloppen. Enkel om maar te weten of het goed met diegene gaat of dat ze iets fout heeft gedaan.
Maar omdat ze zo onzeker was, werd ook het pesten meer. Hoewel ze dat nooit een heel groot probleem heeft gevonden. Kwam alles op dit moment veel harder aan. Vooral omdat ze in deze periode zo kwetsbaar was, dat ze maar weinig terugzei. Ook vond ze het moeilijk om te relativeren en te begrijpen.
|
|
|
|
All right, dad, if one's an incident, two's a coincidence, and three's a pattern, what's four?
|
|
|
Female
17 Yrs
Hetero
Single
School
|
|
|
|
|
Ruka
Dec 17, 2017 16:39:23 GMT 1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Post by varya on Dec 17, 2017 16:32:16 GMT 1
Варя жидкова  the basics full name • Varya Zhidkova
nicknames • X
age • Zeventien
birthday • 1 augustus
occupation • School
gender • Vrouw
sexuality • Hetero the appearance faceclaim • nastya zhidkova height • 166 identifying features • Geboren met albinisme. overall appearance • Aangezien ze albinisme heeft, houd dat in dat haar haren, wenkbrauwen en wimpers wit zijn. Haar ogen zijn blauw-grijs, al kan dit met de juiste lichtinval roze/paars overkomen. Ze is niet al te groot met haar 1.66 en heeft een slank postuur. Als je dichtbij genoeg staat en ze kijkt naar je, kun je een lichte trilling in haar ogen zien. Dat is iets wat ze standaard heeft en hoewel zijzelf er geen last van ondervindt en het überhaupt waarneemt; kan het voor andere iets vreemd zijn. Ze draagt geregeld een zonnebril omdat het licht voor haar vaak fel overkomt. Ze heeft dan ook last van pijnlijke ogen als ze van minder naar meer licht gaat en dat zorgt ervoor dat haar zicht haast nog slechter word voor enkele seconde tot minuten. Sommige dingen bekijkt ze dan ook maar met een oog, ze houd simpelweg een oog dicht en dan kan het zijn dat ze het wat beter ziet. Ze kan niet goed diepte zien en daarom moet ze nog een test doen of auto rijden er wel in zit voor haar. Ook wil ze kijken of lenzen voor haar kunnen werken, met een bril heeft ze nog steeds het idee dat het niet werkt. Haar kledingstijl is erg gevarieerd, als ze zin heeft om er leuk uit te zien, dan haalt ze alles uit de kast. Maar vaak genoeg heeft ze een spijkerbroer met een simpel shirt aan. Het is bij haar maar net hoe de wind waait.  the personality likes • Dingen die ze niet weet, onderzoeken, wandelingen, fotografie
dislikes • Dingen die ze niet weet, Felle zon, criminaliteit, opzettelijk kwaad doen
strengths • Gebruikt haar verstand, sociaal, logisch denkvermogen, doorzetter
weaknesses • Zal doorgaan; ondanks dat het misschien al te laat is, haar moeder, paniekerig
dreams • Forensisch onderzoeker worden
fears • Verlatingsangst, eenzaamheid
overall personality • Haar persoonlijkheid is het beste te omschrijven als onrustig, hyperactief en nieuwsgierig. Ze kan niet stil zitten en ze wil alles bestuderen. Ze wil alles proberen te begrijpen en ze kan dan ook vrij vervelend overkomen omdat ze niet stopt voordat ze iets weet. Als het niet op de ene manier kan, dan maar op de andere. Het meisje is dan ook niet bang om de regels te verbuigen. Ze zal niet zozeer heftige regels verbreken, maar ze kan wel goed tussen de regels doorlezen.
Varya is niet sterk en daarom heeft ze in haar ogen; sarcasme als de enige verdediging. Dus als haar iets niet zint, dan gebruikt ze dit. Ze heeft dan ook haar woordje klaar en zal niet simpel toe blijven kijken als er iemand hulp nodig heeft. Misschien kan ze dan nogal lomp uit de hoek komen en dit komt de conversatie niet altijd ten goede.
Ze gaat wel eens naar de sportschool, maar ze is zeker niet gespierd of sterk te noemen. Ze heeft meer uithoudingsvermogen dan kracht.
Ze zal niet iedereen meteen vertrouwen, maar als ze je kent en je mag jezelf een vriend noemen, dan gaat ze voor je door het vuur. Ze is loyaal en zal er alles aan doen om haar vrienden te helpen. Ze is ook altijd in voor een praatje, vooral als het gaat over vreemde zaken die er gebeurt zijn. Ze is dan ook goed op de hoogte van het laatste nieuws in de buurt. Of beter gezegd: De laatste doden in de buurt.
Varya is een gezellige dame om mee om te gaan en ze praat ook graag van de hak op de tak. Al kan ze ook snel afgeleid zijn als ze iets ziet gebeuren.
Misschien is een klein beetje ADHD op zijn plaats, maar ze hebben haar daar nooit op laten testen. (Haar vader vond het niet erg dat ze druk was en wilde daarbij ook niet nog een label op haar plaatsen.)
Ze heeft een obsessie voor het onbekende, of dit nu gaat over een oud gebouw, wat er nu eigenlijk achter dat muurtje zit of waarom er geklop komt van de andere kant van de deur; alle mysterieuze dingen wil ze achter komen. Je kan haar dan ook makkelijk over halen mee te gaan wanneer haar interesse is gewekt.
Haar vader werkt bij de politie en vaak genoeg onderschept ze het signaal en luistert ze naar wat ze vertellen. Als het dichtbij is, gaat ze zelfs een kijkje nemen. Dit tot ergernis van haar vader, die haar vaak weg moet sturen.
Ze houdt van puzzelen en als er een moord is gepleegd, dan zoekt ze dit graag uit. Soms met een zuchtende vader als gevolg, die vaak genoeg haar gedrag met een frons aan moet horen.
Ze heeft een ontzettend goede band met haar vader en hoewel hij vaak genoeg moe word omdat hij haar weer eens moet ophalen van het bureau. Omdat ze weer eens over een hek was geklommen of in een verlaten gebouw was gevonden. Hebben de twee een ontzettend goede band.
Hoewel haar vader tegen het gedrag van zijn dochter moet zijn, kan hij haar drang om dingen te onderzoeken wel waarderen. Haar hele kamer staat dan ook vol met benodigdheden waar enkel de politie aan kan komen. Het is dus duidelijk dat hij haar op dat vlak helpt en de boeken over forensisch onderzoek en hoe mensen reageren in welke situaties, liggen dan ook vaak overal door de kamer.
Haar vader is niet al te streng, hij is juist wat toegeeflijk en snapt ook soms waarom jongeren ergens nieuwsgierig naar waren. Ben je ergens waar het niet mag? Dan zal haar vader vaak degene zijn die enkel een waarschuwing geeft in plaats van een boete.
Ze houdt van lezen, al kan het een tijdje duren voordat ze een boek uit heeft. Bij ieder klein geluidje is ze de draad kwijt en kan ze weer opnieuw beginnen met hetzelfde stukje.
In haar kamer heeft ze ook een transparant glazen schrijfbord waar ze alle krantenartikelen op plakt en de mensen op schrijft die zijn overleden. Simpelweg in de hoop dat ze iets vind.
Het onderwerp jongens, dat is haar nog niet echt helemaal duidelijk. Het gaat goed, totdat ze een compliment geven of flirten. Dan valt ze stil en stottert ze, geen idee wat ze ermee moet doen en ze zal dan ook een half bedankje geven. Ze is er niet mee bekent en is er ook totaal niet mee bezig. Zolang het vriendschappelijk is en niet persoonlijk word, kan ze het erg goed vinden met jongens. Maar word het serieuzer, dan klapt ze dicht.
the history father • Mikhail Zhidkov, 44, agent
mother • Yaroslava Zhidkova †
hometown • Rusland, Moskou
overall history • Het meisje is in Rusland geboren en getogen. Haar vader was van de politie en haar moeder werkte parttime en dat zorgde ervoor dat ze soms bij haar oma was die op haar paste. Het was een normaal gezin en hoewel haar moeder al enkele jaren branded was, leken ze het goed te kunnen verbergen. Ook omdat ze door Mikhail wisten wat de politie aan het doen was. Toen Varya klein was wilde ze vaak genoeg met haar vader mee en hoewel ze een ontzettend druk kind was, was alles goed totdat ze tien jaar werd. Het ging al langere tijd minder goed met haar moeder, werd ze opgenomen in het ziekenhuis. Daar kwamen ze erachter dat ze branded was. Iedere dag kwam Varya langs, hopend dat haar moeder beter ging worden. Maar daar was helaas geen kans op en wat ze niet wist, was dat ze haar ook niet meer probeerde te helpen. Ze lieten haar nu sterven zonder een oplossing te vinden.
Haar moeder lag in het ziekenhuis voor een hersenaandoening en Varya was bij haar toen ze overleed. Ze wilde haar moeder nog wat langer in leven houden, dit zodat haar vader haar nog kon zien. Maar het was haar niet gelukt.
Deze ervaring heeft ervoor gezorgd dat ze het nog steeds wat lastig vind om over haar moeder te praten en dit onderwerp liever ontwijkt. Sowieso praat ze enkel over haar vader of 'ouder'. Maar ook dat ze soms angstig kan zijn als het gaat om iemand verliezen. Ze heeft dan ook verlatingsangst, vooral als ze een tijdje niks van iemand hoort, kan het zijn dat ze naar diegene toe gaat om aan te kloppen. Enkel om maar te weten of het goed met diegene gaat of dat ze iets fout heeft gedaan.
Maar omdat ze zo onzeker was, werd ook het pesten meer. Hoewel ze dat nooit een heel groot probleem heeft gevonden. Kwam alles op dit moment veel harder aan. Vooral omdat ze in deze periode zo kwetsbaar was, dat ze maar weinig terugzei. Ook vond ze het moeilijk om te relativeren en te begrijpen. In deze periode kwam haar teken dan ook naar de oppervlakte. Het meisje kreeg een verkleuring in haar oog, wat duidelijk hetzelfde teken was als die van haar moeder. Kinderen leek dit op te vallen en noemde haar een vreemdeling. Echter bleef het altijd als dom kinderlijk gepraat, aangezien niemand wist dat je zelfs op het oog een merk kon hebben. Maar voordat het zal escaleren besloot hij te verhuizen, een plek waar toen nog maar weinig aan 'the branded' werd gedaan. Waardoor hij het idee had dat hij zijn kind daar beter kon grootbrengen. Ergens waar ze haar konden helpen en waar voor hem werk was. Al snel begreep het meisje dat haar oog een vervelend punt was, maar door haar albinisme had ze vaak een zonnebril op om dit te verbergen. Dat is dan ook de rede dat ze niet altijd mensen aan kan kijken.
Daarom kwamen ze in een ander land terecht, ze hadden daar goede therapie en daar was een baan bij de politie vrij. Natuurlijk was het een hele omslag, maar hij moest zichzelf aanpassen. Voor Varya en voor zijn overleden vrouw. Hier konden ze opnieuw beginnen en hoewel ze het spannend vond, leerde ze de taal snel en hoewel ze thuis nog soms Russich spreekt of als ze met haar oma belt. Maar verder mocht en kon ze enkel de andere taal spreken.
Langzaam ging het beter en beter en de vader en dochter band versterkte, hij nam haar soms mee naar het bureau als ze weer een paniek aanval had meegemaakt. Of als ze gepest was en ze had even iemand nodig om bij te zijn, kon ze langskomen. (Omdat ze nog steeds herstellende was, had het hoofd van de politie toegestemd dat ze af en toe mocht komen)
Hierdoor werd haar liefde voor de politie dan ook versterkt en kwam haar wil om te leven terug en ebde het schuldgevoel naar de achtergrond. Het is er nog wel, nog steeds praat ze niet graag over haar moeder. Maar haar vader heeft die rol prima weten te vullen.
Omdat ze door haar dagen op het kantoor al wist hoe het eraan toe ging, wist ze hier en daar al wat termen om stiekem het radio signaal af te luisteren van de politie.
Omdat ze zo jong en energiek hoorde te zijn van zichzelf, dacht haar vader dat het beter was om haar bezigheidstherapie te geven, sporten en dansles gaven haar wat rust als ze bezig was, dan dacht ze even niet aan alle ellende. Maar een andere therapie die ze daar geven, was therapie met dieren. Deze gaven haar rust en hierdoor is ze vegetarisch geworden, al eet ze ook zo min mogelijk dierlijke producten over het algemeen.
 |
|
|
![](http://i.imgur.com/QdRR4dl.jpg"){kind=small}
