![](http://i.imgur.com/QdRR4dl.jpg"){kind=small}
Post by tanith on Jul 15, 2017 19:06:25 GMT 1
[nospaces]
[googlefont="Open Sans:400"][googlefont="Roboto:100,300"]
[newclass=".classicheader"]width: 525px; height: 300px; background: url('http://i.imgur.com/oDVDL4l.jpg') center center;[/newclass]
[newclass=".classictitle"]font: 300 45px 'roboto'; color: #fff; text-align: center; padding-top: 100px;[/newclass]
[newclass=".classictitle2"]font: 300 25px 'roboto'; color: #fff; text-align: center; border: 1px #fff; border-style: solid none;[/newclass]
[newclass=".classictitle3"]font: 300 15px 'roboto'; color: #aaa; text-align: right;[/newclass]
[newclass=".classicbox"]width: 485px; height: 375px; overflow: auto; background-color: #1c1d1e; font: 11px 'open sans'; color: #fff; text-align: justify; padding: 20px; -webkit-columns: 200px;[/newclass]
[newclass=".classicbox::-webkit-scrollbar"]width: 3px;[/newclass]
[newclass=".classicbox::-webkit-scrollbar-track"]background-color: #1c1d1e;[/newclass]
[newclass=".classicbox::-webkit-scrollbar-thumb"]background-color: #000;[/newclass]
[newclass=".classicbox2"]width: 485px; background-color: #000; padding: 20px; text-align: center;[/newclass]
[newclass=".classictrait"]font: 300 13px 'roboto'; color: #fff; text-align: center; border: 1px solid #fff; display: inline; padding: 5px; margin-right: 7px;[/newclass]
[attr="class","classicheader"]
[attr="class","classictitle"]TANITH EDGEWORTH
[attr="class","classictitle2"]24 . FEMALE . BISEXUAL . THE SKULLS
[attr="class","classicbox2"]
[attr="class","classictrait"]CRIMINAL
[attr="class","classictrait"]SADISTIC
[attr="class","classictrait"]ATHLETIC
[attr="class","classictrait"]CONFIDENT
[attr="class","classictrait"]SARCASTIC
[attr="class","classicbox"]
Haar blonde haren komen tot haar schouderbladen. Deze ze op verschillende simpele manieren draagt, een staart, knot of gewoon los heeft haar voorkeur.
Ze is vaak in pak, het liefst van fluweel, maar voor een groot deel heeft ze haar 'simpele' krijtstreeppak aan, waardoor haar benen langer lijken als dat ze al zijn. Ze draagt op klus nooit een rok, je weet namelijk nooit wat er kan gebeuren en het is niet handig in een gevecht. In haar vrije tijd heeft ze minder regels in wat ze draagt en zijn het vaak wat stoerdere dingen, leren jack, zwarte kistjes en een gescheurde trui en broek.
Omdat ze in de base woont van de maffia, is dat waar ze haar 'normale' kleding aan kan doen of als ze eens niks hoeft te doen en eens de stad door kan lopen.
[break][break]
Tanith is afstandelijk, haar blauwe ogen staan vaak koel en hoewel ze vaak genoeg een speelse grijns op haar lippen heeft; is dit vaak genoeg om andermans leed. Haar leven is haar werk en haar werk is haar leven. De maffia is haar familie en de taken die ze voor hen moet doen, doet ze dan ook zo goed als kan.
Ze is perfectionistisch en zal niet snel twijfels laten zien. Dat wil niet zeggen dat ze er niet zijn, haar eigen gedachtes laat ze niet door, twijfels worden door haar weggeveegd en ze gedraagt zich zoals ze zich hoort te gedragen. Haar koele blik word aangesterkt door haar houding. Een opgeheven hoofd en de zelfverzekerde pas die ze dagelijks loopt zorgen voor dit beeld. Ze wilde
Ze is zich bewust van haar uiterlijk en om dingen voor elkaar te krijgen, gooit ze deze graag in de strijd. Ja, ze gaat ver om te krijgen wat ze wil en ver om te doen wat nodig is voor de 'familie'. Ze kan dan flirterig over komen en haar koele houding kan juist speels en lief zijn. Als dat is wat de familie van haar vraagt, dan doet ze dat. Ook al voelt ze zich haast nooit meer aangetrokken door iemand. De meeste mannen vind ze maar zwijnen en hoewel ze doet wat nodig is, wil dit niet zeggen dat ze er altijd zoveel plezier aan beleefd. Al is ze erg goed in het doen alsof.
De gevoelens van mensen om haar heen maken haar kan ze dan ook niet altijd goed pijlen. Ze is sarcastisch en vaak genoeg zelfs sadistisch. Ze kan genieten van andermans pijn, totdat het met een van haar 'familieleden' gebeurt. Ze doet er alles aan om deze te beschermen, ondanks dat het merendeel zelf zo slecht is als het maar zijn kan. Het is altijd goed als iemand bij je in het krijt staat. Hoewel dat niet haar eerste uitgangspunt zal zijn, kan ze het wel gebruiken tegen diegene en is ze er dan ook niet vies van om dit te doen.
Ze heeft vaak genoeg blauwe plekken en krassen op haar lichaam, vaak daagt ze andere uit voor een gevecht en deze accepteren dat graag. Ze is niet overdreven sterk, maar ze is behendig en ze heeft geleerd waar de zwakke plekken van de mens zitten.
Ze is competitief en houd ervan om de beste te zijn en zal dit dan ook altijd proberen te zijn. Ze zal door sporten, doorvechten om boven de andere te staan. Ze kan slecht tegen haar verlies en kan er slecht tegen als andere meer eer als haar ontvangen.
Hoewel ze een sterk karakter heeft, zit deze ook vol met gaten. Ze vind het soms lastig om aardig te zijn, wil niks te maken hebben met relaties en kan niet altijd tegen het aanzicht van een gelukkig gezin. Hoewel ze geen vragen stelt, zitten deze wel in haar hoofd. Want wie is haar vader?
Ze zal altijd terugvallen in de kille verdediging, dat niks haar kan raken. Ze wil ook niet geraakt kunnen worden en blijft oppervlakkig, ook op persoonlijk vlak. Ze zal nooit de gehele waarheid kunnen en willen vertellen. Ze heeft geleerd dat huilen niks helpt, dus dat heeft ze ook uit haar systeem gegooid. Ze begrijpt dan ook niet altijd iedereen, vooral niet als deze emotioneel zijn. Ze is dan ook wat mensen vreemd en zal niet altijd de juiste reacties geven op dingen.
[break][break]
Verkrachting. Opnieuw, en opnieuw en opnieuw. Waarom? Omdat de man van de vrouw niet had nagekomen wat hij moest doen.
Hij kon de man zo veel beter terugpakken, het voor zijn neus doen, terwijl zijn vrouw het uitschreeuwde. Hoewel een van de onderbazen niet vaak zelf een klus opknapte, had deze man hem persoonlijk in de steek gelaten en zelfs willen vermoorden. Dat verdiende een persoonlijke aanpak. Ze waren naar de base gebracht en daar werd de straf uitgevoerd. De man kreeg dagelijks te voelen waarom hij niet moest spotten met hen. Zowel fysiek als mentaal.
Echter was het hen gelukt om te ontsnappen. Hij had het geweer van een bewaker overgenomen en iedereen die hij tegen kwam, kreeg een kogel. Ze doken onder, maar het was maar goed voor een jaar. Ze werden gevonden en de man en vrouw werden ter plekken vermoord. Maar wat moesten ze met het kind doen wat zonder voorbedachte raden was ontstaan. Het was hun bedoeling geweest om de twee te vermoorden, niet dat ze zouden ontsnappen en al helemaal niet dat er een kind zou komen.
Toch besloten ze het 'op te voeden'. De regels werden er al vroeg ingestapt. Haar vader kreeg ze nooit te zien, die was te druk bezig en was niet van plan om ook nog maar een zaak te persoonlijk aan te pakken. Of hij was dood... Eigenlijk wist ze het niet. De godfather wil er niks over kwijt en verwachtte dat ze er niet over vroeg. Dit deed ze dan ook niet, terwijl er vragen achter bleven die onbeantwoord bleven.
Als jong meisje werd ze mishandeld, vaak genoeg kreeg ze een schop en als ze in de weg liep dan kreeg ze dat ook te voelen. Als er iets niet goed was gegaan, dan reageerde ze zich vaak genoeg op haar af. Als tiener kwam er de seksuele mishandeling bij, haar ziel was gebroken, haar ontnomen. Iedere keer huilde ze, smeekte ze om te stoppen. Maar ze stopte niet, het was haar fout. Had ze maar sterker moeten zijn, had ze zichzelf maar moeten verdedigen. Hoe sterker zij zich gedroeg, hoe minder last ze van hen had. Iets wat ze op zestien jarige leeftijd echt voor elkaar kreeg. Twee jaar lang had ze de vernedering en pijn 'geaccepteerd'. Iedere keer verdween ze de sportschool in, totdat ze na twee jaar voor zichzelf op kon komen. Het recht van de sterkste was haar geleerd en hoewel ze nog niet de sterkste was, kon ze hen ervan weerhouden haar iets aan te doen.
Op haar vijftiende had een andere bende er echter voor gezorgd het meisje opgepakt werd wegens moord. Ze wisten dat Tanith bij de andere bende hoorde en hadden in scene gezet hoe iemand werd vermoord, toen de getuige de politie ging bellen, legde ze er een lijk neer van een van de bendeleden waar ze diezelfde dag mee gezien was. Het moordwapen glipte ze in haar jaszak en zo werd ze opgepakt met het moordwapen op zak en enkele haren van haar werden gevonden op de jas van de dode man.
Natuurlijk had 'haar familie' het duurste advocaten kantoor ingeroepen om voor haar vrijlating te zorgen. Zij kreeg een ervaren advocaat toegewezen. Maar deze zaak werd niet door hem verzorgd, maar door zijn achttienjarige stagiaire. In eerste instantie geloofde hij haar niet, het feit dat ze het niet gedaan had klopte gewoonweg niet. Maar hoe meer hij met haar sprak op een dag, hoe meer hij haar begon te geloven. Tranen vloeide rijkelijk, terwijl de stagiaire rustig naar haar bleef kijken. De jongen zou haar vertellen dat het nog niet over was, dat het niet nodig was om te huilen. Dat je pas moest huilen als 'alles over was'.
Verbaasd had ze opgekeken toen ze een zachte aanraking op haar hand voelde. Haar eerste reactie was wegtrekken, maar het was geen aanraking zoals er normaal was. Hier zat geen haat achter, geen lust.... Kalmte leek hij haar haast door te geven en hoewel de aanraking vreemd was, liet ze het toe. Na iedere dag met hem gepraat te hebben, zijn houding te begrijpen en hem in de rechtszaak te zien, begon ze tegen hem op te kijken. Zijn kalme houding, de koelte die hij had voor de tegenpartij en de speelsheid die hij kon door laten schemeren in zijn stem terwijl hij de tegenpartij betrapte op een flinke fout die ze hadden gemaakt. De grijns op zijn lippen, waardoor hij liet merken dat wat ze zeiden, belachelijk was.
"Gefeliciteerd." Zei Alec met een glimlach en Tanith omhelsde hem. Hij had haar geloofd, terwijl iedereen tegen haar was. Hij zorgde voor warmte, deze ze eerder nooit gevoeld had.
Met een blos op haar wangen had ze zich van hem afgeduwd; terwijl hij met zijn speelse grijns naar haar bleef kijken. Het was een gevoel dat ze niet kwijt wilde en ze ontmoette hem vaker. Hoewel het een hel was op de base, was het voor haar iets makkelijker uit te houden omdat ze iets had om naar uit te kijken; om hem te zien. Gevoelens werden ook bij hem sterker en hoewel ze in twee andere werelden leefde, maakte dat niks uit. Ze leerde van hem en zijn houding, terwijl ze naar de bioscoop gingen en hij haar zelfs af en toe mee uit eten nam. Kusjes werden gestolen en ze kwam erachter dat lichamelijk contact wel aangenaam kon zijn. Dit zorgde ervoor dat ze nog vaker in de sportschool verbleef, dat ze sterker wilde zijn om de mannen die ze niet wilde, van zich af te slaan. Hoewel hij waarschijnlijk deels had geweten dat ze bij een bende zat, negeerde hij het. Hij vroeg ook niet meer naar haar blauwe plekken en wonden. De eerste paar keer dat hij het vroeg, kreeg hij een leugen te horen. Hoewel hij graag de waarheid wilde weten, negeerde Alec deze gevoelens en nam de liefde voor haar de overhand. Steeds vaker ging ze naar hem toe, om zo de ellende te vergeten van de 'familie'.
Hij was haar reddingsboei en zij was zijn anker. Samen leken ze alles aan te kunnen, vaak genoeg was hij in een van de wetboeken aan het lezen en lag zij gewoon bij hem. Naar zijn ademhaling luisterend; zijn hartslag die stevig het bloed door zijn lichaam pompte. Soms las hij haar zelfs voor uit een boek, hij was erachter gekomen dat ze niet goed was in lezen en hoewel hij het haar af en toe probeerde te leren; las hij haar graag in slaap. Dit ging voor twee jaar goed, ze was van de seksuele mishandeling af gekomen in het eerste jaar en ze had het idee dat alles goed ging komen. Zij werd vrolijker en dit stemde hem ook tevreden. Maar ze was te vaak weg, het viel op.
Dat werd door haar 'familie' opgemerkt en ze moest kiezen om de jongen los te laten of ze zouden hem vermoorden. Ze accepteerde hem los te laten. Tanith verbrak het contact, zijn leven was meer waard geweest als die van haar. Liefde was niet toegestaan, althans, niet voor haar. Zij moest hard worden en dat was hen gelukt. Alle normale normen en waarde waren niet voor haar van toepassing en ze leerde haar de normen en waarde die hun belangrijk vonden.
Hoewel ze al vroeg had geleerd om met een pistool om te gaan, zorgde ze er altijd voor dat zij er geen had. Dat kwam later namelijk wel. Onder begeleiding mocht ze naar de schietbaan en daar heeft ze dan ook geleerd hoe met een wapen om te gaan.
Ze kreeg les van verschillende mensen, het was enkel belangrijk dat ze leerde wat nodig was en omdat het omgaan met een geweer op haar achtste belangrijker was dan het leren lezen en schrijven, was dat wat ze leerde. Ze leerde vanzelf enkele cijfers door de duizenden briefjes die langs kwamen. Ook enkele woorden begon ze te herkennen en hoewel ze op de dag van vandaag nog steeds moeite heeft met lezen en schrijven, is dat een geheim dat ze angstvallig vasthoud. Niemand hoefde die zwakte te weten.
Ze leerde te vechten, te schieten en in het bedriegen van mensen werd ze steeds beter. Manipuleren was wat ze graag deed en hoewel ze niet doodde voor sport, werd het minder erg om te doen.
Tattoos waren ook iets wat met de tijd kwam, op haar dertiende liet ze haar eerste zetten, maar in deze wereld leek ze nergens echt te jong voor te zijn, ze wilde nergens te jong voor zijn en roken sijpelde er dan ook langzamerhand in.
Terwijl de drank en drugs haar brein beïnvloedde en ze vaak genoeg op plekken kwam die voor haar verboden waren of waar ze eigenlijk te jong voor hoorde te zijn. Ze leerde al snel haar lichaam in de strijd te gooien en dat lust niet iets was waar je liefde voor nodig hebt. Als je maar goed genoeg acteerde. Toen ze zeventien was, werd ze werkelijk deel van de familie en mocht ze meelopen met de andere. Ze kreeg een wapen op zak en hoewel er aardig wat gevaarlijke dingen waren gebeurt, leek het erop dat ze de dood al deze jaren was ontlopen. Hier en daar wat wonden, maar dat was geen probleem geweest.
Op haar eenentwintigste verjaardag mocht ze dan haar eerste opdracht zelf uitvoeren. Ze stond er alleen voor en hoewel de man eerst het geld niet leek te willen geven. Had ze met dreigingen en enkele kogelgaten later, de koffer met geld. Dit zorgde ervoor dat ze vertrouwen had gekregen en dat zorgde ervoor dat ze niet enkel de kutklusjes op hoefde te lossen en ze met grotere mocht helpen.
(En, indien van toepassing)
Magie: Wall walking, wat simpelweg inhoud dat ze over muren en plafonds kan lopen.
Maar ze kan ook sloten openen, maar als ze haar handen tegen de deur aan zet en "Withstand" fluistert, zal deze moeilijker te openen zijn doordat ze de deur voor enkele minuten krachtiger maakt.
[attr="class","classictitle3"]APPEARANCE
Haar blonde haren komen tot haar schouderbladen. Deze ze op verschillende simpele manieren draagt, een staart, knot of gewoon los heeft haar voorkeur.
Ze is vaak in pak, het liefst van fluweel, maar voor een groot deel heeft ze haar 'simpele' krijtstreeppak aan, waardoor haar benen langer lijken als dat ze al zijn. Ze draagt op klus nooit een rok, je weet namelijk nooit wat er kan gebeuren en het is niet handig in een gevecht. In haar vrije tijd heeft ze minder regels in wat ze draagt en zijn het vaak wat stoerdere dingen, leren jack, zwarte kistjes en een gescheurde trui en broek.
Omdat ze in de base woont van de maffia, is dat waar ze haar 'normale' kleding aan kan doen of als ze eens niks hoeft te doen en eens de stad door kan lopen.
[break][break]
[attr="class","classictitle3"]PERSONALITY
Tanith is afstandelijk, haar blauwe ogen staan vaak koel en hoewel ze vaak genoeg een speelse grijns op haar lippen heeft; is dit vaak genoeg om andermans leed. Haar leven is haar werk en haar werk is haar leven. De maffia is haar familie en de taken die ze voor hen moet doen, doet ze dan ook zo goed als kan.
Ze is perfectionistisch en zal niet snel twijfels laten zien. Dat wil niet zeggen dat ze er niet zijn, haar eigen gedachtes laat ze niet door, twijfels worden door haar weggeveegd en ze gedraagt zich zoals ze zich hoort te gedragen. Haar koele blik word aangesterkt door haar houding. Een opgeheven hoofd en de zelfverzekerde pas die ze dagelijks loopt zorgen voor dit beeld. Ze wilde
Ze is zich bewust van haar uiterlijk en om dingen voor elkaar te krijgen, gooit ze deze graag in de strijd. Ja, ze gaat ver om te krijgen wat ze wil en ver om te doen wat nodig is voor de 'familie'. Ze kan dan flirterig over komen en haar koele houding kan juist speels en lief zijn. Als dat is wat de familie van haar vraagt, dan doet ze dat. Ook al voelt ze zich haast nooit meer aangetrokken door iemand. De meeste mannen vind ze maar zwijnen en hoewel ze doet wat nodig is, wil dit niet zeggen dat ze er altijd zoveel plezier aan beleefd. Al is ze erg goed in het doen alsof.
De gevoelens van mensen om haar heen maken haar kan ze dan ook niet altijd goed pijlen. Ze is sarcastisch en vaak genoeg zelfs sadistisch. Ze kan genieten van andermans pijn, totdat het met een van haar 'familieleden' gebeurt. Ze doet er alles aan om deze te beschermen, ondanks dat het merendeel zelf zo slecht is als het maar zijn kan. Het is altijd goed als iemand bij je in het krijt staat. Hoewel dat niet haar eerste uitgangspunt zal zijn, kan ze het wel gebruiken tegen diegene en is ze er dan ook niet vies van om dit te doen.
Ze heeft vaak genoeg blauwe plekken en krassen op haar lichaam, vaak daagt ze andere uit voor een gevecht en deze accepteren dat graag. Ze is niet overdreven sterk, maar ze is behendig en ze heeft geleerd waar de zwakke plekken van de mens zitten.
Ze is competitief en houd ervan om de beste te zijn en zal dit dan ook altijd proberen te zijn. Ze zal door sporten, doorvechten om boven de andere te staan. Ze kan slecht tegen haar verlies en kan er slecht tegen als andere meer eer als haar ontvangen.
Hoewel ze een sterk karakter heeft, zit deze ook vol met gaten. Ze vind het soms lastig om aardig te zijn, wil niks te maken hebben met relaties en kan niet altijd tegen het aanzicht van een gelukkig gezin. Hoewel ze geen vragen stelt, zitten deze wel in haar hoofd. Want wie is haar vader?
Ze zal altijd terugvallen in de kille verdediging, dat niks haar kan raken. Ze wil ook niet geraakt kunnen worden en blijft oppervlakkig, ook op persoonlijk vlak. Ze zal nooit de gehele waarheid kunnen en willen vertellen. Ze heeft geleerd dat huilen niks helpt, dus dat heeft ze ook uit haar systeem gegooid. Ze begrijpt dan ook niet altijd iedereen, vooral niet als deze emotioneel zijn. Ze is dan ook wat mensen vreemd en zal niet altijd de juiste reacties geven op dingen.
[break][break]
[attr="class","classictitle3"]HISTORY
Verkrachting. Opnieuw, en opnieuw en opnieuw. Waarom? Omdat de man van de vrouw niet had nagekomen wat hij moest doen.
Hij kon de man zo veel beter terugpakken, het voor zijn neus doen, terwijl zijn vrouw het uitschreeuwde. Hoewel een van de onderbazen niet vaak zelf een klus opknapte, had deze man hem persoonlijk in de steek gelaten en zelfs willen vermoorden. Dat verdiende een persoonlijke aanpak. Ze waren naar de base gebracht en daar werd de straf uitgevoerd. De man kreeg dagelijks te voelen waarom hij niet moest spotten met hen. Zowel fysiek als mentaal.
Echter was het hen gelukt om te ontsnappen. Hij had het geweer van een bewaker overgenomen en iedereen die hij tegen kwam, kreeg een kogel. Ze doken onder, maar het was maar goed voor een jaar. Ze werden gevonden en de man en vrouw werden ter plekken vermoord. Maar wat moesten ze met het kind doen wat zonder voorbedachte raden was ontstaan. Het was hun bedoeling geweest om de twee te vermoorden, niet dat ze zouden ontsnappen en al helemaal niet dat er een kind zou komen.
Toch besloten ze het 'op te voeden'. De regels werden er al vroeg ingestapt. Haar vader kreeg ze nooit te zien, die was te druk bezig en was niet van plan om ook nog maar een zaak te persoonlijk aan te pakken. Of hij was dood... Eigenlijk wist ze het niet. De godfather wil er niks over kwijt en verwachtte dat ze er niet over vroeg. Dit deed ze dan ook niet, terwijl er vragen achter bleven die onbeantwoord bleven.
Als jong meisje werd ze mishandeld, vaak genoeg kreeg ze een schop en als ze in de weg liep dan kreeg ze dat ook te voelen. Als er iets niet goed was gegaan, dan reageerde ze zich vaak genoeg op haar af. Als tiener kwam er de seksuele mishandeling bij, haar ziel was gebroken, haar ontnomen. Iedere keer huilde ze, smeekte ze om te stoppen. Maar ze stopte niet, het was haar fout. Had ze maar sterker moeten zijn, had ze zichzelf maar moeten verdedigen. Hoe sterker zij zich gedroeg, hoe minder last ze van hen had. Iets wat ze op zestien jarige leeftijd echt voor elkaar kreeg. Twee jaar lang had ze de vernedering en pijn 'geaccepteerd'. Iedere keer verdween ze de sportschool in, totdat ze na twee jaar voor zichzelf op kon komen. Het recht van de sterkste was haar geleerd en hoewel ze nog niet de sterkste was, kon ze hen ervan weerhouden haar iets aan te doen.
Op haar vijftiende had een andere bende er echter voor gezorgd het meisje opgepakt werd wegens moord. Ze wisten dat Tanith bij de andere bende hoorde en hadden in scene gezet hoe iemand werd vermoord, toen de getuige de politie ging bellen, legde ze er een lijk neer van een van de bendeleden waar ze diezelfde dag mee gezien was. Het moordwapen glipte ze in haar jaszak en zo werd ze opgepakt met het moordwapen op zak en enkele haren van haar werden gevonden op de jas van de dode man.
Natuurlijk had 'haar familie' het duurste advocaten kantoor ingeroepen om voor haar vrijlating te zorgen. Zij kreeg een ervaren advocaat toegewezen. Maar deze zaak werd niet door hem verzorgd, maar door zijn achttienjarige stagiaire. In eerste instantie geloofde hij haar niet, het feit dat ze het niet gedaan had klopte gewoonweg niet. Maar hoe meer hij met haar sprak op een dag, hoe meer hij haar begon te geloven. Tranen vloeide rijkelijk, terwijl de stagiaire rustig naar haar bleef kijken. De jongen zou haar vertellen dat het nog niet over was, dat het niet nodig was om te huilen. Dat je pas moest huilen als 'alles over was'.
Verbaasd had ze opgekeken toen ze een zachte aanraking op haar hand voelde. Haar eerste reactie was wegtrekken, maar het was geen aanraking zoals er normaal was. Hier zat geen haat achter, geen lust.... Kalmte leek hij haar haast door te geven en hoewel de aanraking vreemd was, liet ze het toe. Na iedere dag met hem gepraat te hebben, zijn houding te begrijpen en hem in de rechtszaak te zien, begon ze tegen hem op te kijken. Zijn kalme houding, de koelte die hij had voor de tegenpartij en de speelsheid die hij kon door laten schemeren in zijn stem terwijl hij de tegenpartij betrapte op een flinke fout die ze hadden gemaakt. De grijns op zijn lippen, waardoor hij liet merken dat wat ze zeiden, belachelijk was.
"Gefeliciteerd." Zei Alec met een glimlach en Tanith omhelsde hem. Hij had haar geloofd, terwijl iedereen tegen haar was. Hij zorgde voor warmte, deze ze eerder nooit gevoeld had.
Met een blos op haar wangen had ze zich van hem afgeduwd; terwijl hij met zijn speelse grijns naar haar bleef kijken. Het was een gevoel dat ze niet kwijt wilde en ze ontmoette hem vaker. Hoewel het een hel was op de base, was het voor haar iets makkelijker uit te houden omdat ze iets had om naar uit te kijken; om hem te zien. Gevoelens werden ook bij hem sterker en hoewel ze in twee andere werelden leefde, maakte dat niks uit. Ze leerde van hem en zijn houding, terwijl ze naar de bioscoop gingen en hij haar zelfs af en toe mee uit eten nam. Kusjes werden gestolen en ze kwam erachter dat lichamelijk contact wel aangenaam kon zijn. Dit zorgde ervoor dat ze nog vaker in de sportschool verbleef, dat ze sterker wilde zijn om de mannen die ze niet wilde, van zich af te slaan. Hoewel hij waarschijnlijk deels had geweten dat ze bij een bende zat, negeerde hij het. Hij vroeg ook niet meer naar haar blauwe plekken en wonden. De eerste paar keer dat hij het vroeg, kreeg hij een leugen te horen. Hoewel hij graag de waarheid wilde weten, negeerde Alec deze gevoelens en nam de liefde voor haar de overhand. Steeds vaker ging ze naar hem toe, om zo de ellende te vergeten van de 'familie'.
Hij was haar reddingsboei en zij was zijn anker. Samen leken ze alles aan te kunnen, vaak genoeg was hij in een van de wetboeken aan het lezen en lag zij gewoon bij hem. Naar zijn ademhaling luisterend; zijn hartslag die stevig het bloed door zijn lichaam pompte. Soms las hij haar zelfs voor uit een boek, hij was erachter gekomen dat ze niet goed was in lezen en hoewel hij het haar af en toe probeerde te leren; las hij haar graag in slaap. Dit ging voor twee jaar goed, ze was van de seksuele mishandeling af gekomen in het eerste jaar en ze had het idee dat alles goed ging komen. Zij werd vrolijker en dit stemde hem ook tevreden. Maar ze was te vaak weg, het viel op.
Dat werd door haar 'familie' opgemerkt en ze moest kiezen om de jongen los te laten of ze zouden hem vermoorden. Ze accepteerde hem los te laten. Tanith verbrak het contact, zijn leven was meer waard geweest als die van haar. Liefde was niet toegestaan, althans, niet voor haar. Zij moest hard worden en dat was hen gelukt. Alle normale normen en waarde waren niet voor haar van toepassing en ze leerde haar de normen en waarde die hun belangrijk vonden.
Hoewel ze al vroeg had geleerd om met een pistool om te gaan, zorgde ze er altijd voor dat zij er geen had. Dat kwam later namelijk wel. Onder begeleiding mocht ze naar de schietbaan en daar heeft ze dan ook geleerd hoe met een wapen om te gaan.
Ze kreeg les van verschillende mensen, het was enkel belangrijk dat ze leerde wat nodig was en omdat het omgaan met een geweer op haar achtste belangrijker was dan het leren lezen en schrijven, was dat wat ze leerde. Ze leerde vanzelf enkele cijfers door de duizenden briefjes die langs kwamen. Ook enkele woorden begon ze te herkennen en hoewel ze op de dag van vandaag nog steeds moeite heeft met lezen en schrijven, is dat een geheim dat ze angstvallig vasthoud. Niemand hoefde die zwakte te weten.
Ze leerde te vechten, te schieten en in het bedriegen van mensen werd ze steeds beter. Manipuleren was wat ze graag deed en hoewel ze niet doodde voor sport, werd het minder erg om te doen.
Tattoos waren ook iets wat met de tijd kwam, op haar dertiende liet ze haar eerste zetten, maar in deze wereld leek ze nergens echt te jong voor te zijn, ze wilde nergens te jong voor zijn en roken sijpelde er dan ook langzamerhand in.
Terwijl de drank en drugs haar brein beïnvloedde en ze vaak genoeg op plekken kwam die voor haar verboden waren of waar ze eigenlijk te jong voor hoorde te zijn. Ze leerde al snel haar lichaam in de strijd te gooien en dat lust niet iets was waar je liefde voor nodig hebt. Als je maar goed genoeg acteerde. Toen ze zeventien was, werd ze werkelijk deel van de familie en mocht ze meelopen met de andere. Ze kreeg een wapen op zak en hoewel er aardig wat gevaarlijke dingen waren gebeurt, leek het erop dat ze de dood al deze jaren was ontlopen. Hier en daar wat wonden, maar dat was geen probleem geweest.
Op haar eenentwintigste verjaardag mocht ze dan haar eerste opdracht zelf uitvoeren. Ze stond er alleen voor en hoewel de man eerst het geld niet leek te willen geven. Had ze met dreigingen en enkele kogelgaten later, de koffer met geld. Dit zorgde ervoor dat ze vertrouwen had gekregen en dat zorgde ervoor dat ze niet enkel de kutklusjes op hoefde te lossen en ze met grotere mocht helpen.
[attr="class","classictitle3"]EXTRA
(En, indien van toepassing)
Magie: Wall walking, wat simpelweg inhoud dat ze over muren en plafonds kan lopen.
Maar ze kan ook sloten openen, maar als ze haar handen tegen de deur aan zet en "Withstand" fluistert, zal deze moeilijker te openen zijn doordat ze de deur voor enkele minuten krachtiger maakt.
＃ENY ADOXOGRAPHY
[googlefont="Open Sans:400"][googlefont="Roboto:100,300"]
[newclass=".classicheader"]width: 525px; height: 300px; background: url('http://i.imgur.com/oDVDL4l.jpg') center center;[/newclass]
[newclass=".classictitle"]font: 300 45px 'roboto'; color: #fff; text-align: center; padding-top: 100px;[/newclass]
[newclass=".classictitle2"]font: 300 25px 'roboto'; color: #fff; text-align: center; border: 1px #fff; border-style: solid none;[/newclass]
[newclass=".classictitle3"]font: 300 15px 'roboto'; color: #aaa; text-align: right;[/newclass]
[newclass=".classicbox"]width: 485px; height: 375px; overflow: auto; background-color: #1c1d1e; font: 11px 'open sans'; color: #fff; text-align: justify; padding: 20px; -webkit-columns: 200px;[/newclass]
[newclass=".classicbox::-webkit-scrollbar"]width: 3px;[/newclass]
[newclass=".classicbox::-webkit-scrollbar-track"]background-color: #1c1d1e;[/newclass]
[newclass=".classicbox::-webkit-scrollbar-thumb"]background-color: #000;[/newclass]
[newclass=".classicbox2"]width: 485px; background-color: #000; padding: 20px; text-align: center;[/newclass]
[newclass=".classictrait"]font: 300 13px 'roboto'; color: #fff; text-align: center; border: 1px solid #fff; display: inline; padding: 5px; margin-right: 7px;[/newclass]
